Klassiekers met Kleinsma
Voor de opnames van “Klassiekers met Kleinsma” wordt publiek gevraagd.
Ik bedenk me geen moment en geef me op.
Omdat ik lid ben van omroep Max krijg ik de nieuwsbrieven waarin een oproep wordt gedaan.
Ik geef me op voor twee personen, wie ik meevraag weet ik nog niet, eerst maar eens afwachten of ik uitgenodigd wordt.
Ik krijg een uitnodiging, dus mijn zusje meegevraagd.
Omdat mijn zus bang is in de auto gaan we met de trein, zij uit Den-Haag, ik uit Alphen en we ontmoeten elkaar op station Hilversum.
De NS App geeft aan welke bus we moeten nemen en welke halte we moeten uitstappen.
We worden om 13.15 uur in de studio verwacht, er is daar niets te eten dus gaan we in Hilversum een broodje eten.
We nemen de bus naar de studio en stappen uit op de door de NS aangeven halte.
Joke, mijn zus heeft een App op haar telefoon die ons de weg wijst.
Na een kwartier lopen vragen we ons af of we de goede richting opgaan en vragen iemand de weg.
Nee de studio is een heel andere kant op.
En nu blijkt dat we drie haltes te vroeg zijn uitgestapt, dus, zegt de mevrouw aan wie we de weg vragen, het is zeker nog twintig minuten lopen.
Pissig op de NS met de verkeerde informatie lopen we verder.
We proberen een taxi te bellen, het duurt zeker twintig minuten voor hij hier is, dus lopen we verder.
We worden steeds chagrijniger. Ik bel de studio om uit te leggen dat we er niet op tijd kunnen zijn.
Geen probleem, ze wachten nog heel even.
Eindelijk bij de studio met pijnlijke voeten, moe en dorstig, vallen we neer in een stoel.
De opnames zijn al begonnen dus moeten we wachten, in het donker achter de coulissen.
Dan mogen we snel naar binnen, er zijn twee stoelen voor ons vrijgehouden op de eerste rij en we kijken Simone recht in het gezicht als we gaan zitten.
Ze knikt ons vriendelijk toe.
Dan blijkt dat” Klassiekers met Kleinsma “ een vraaggesprek is met twee gasten over hun muzikale verleden.
De gasten: Jeroen Woe en Niels van der Laan van het programma “ Even tot hier” hebben totaal niet de interesse van mijn zusje.
Ik voel me er ongemakkelijk bij.
Ik heb niet goed gelezen wat het programma inhield en haar niet goed geïnformeerd.
Na afloop krijgen we van de crew betere informatie over de bus terug en snel zijn we weer op het station. We krijgen een flesje water mee, een karige bedoening.
Wat een leuke dag had moeten worden eindigt met een kater en een chagrijnige zus.
Desondanks heb ik genoten van de twee liedjes die Simone heeft gezongen.
Recente reacties